دلم به انـــــــــدازه ی ---- گرفته
آنقــــــــدر که قابل وصــــــف نیست
مـــــی پرسی قد دریا ؟
نــــــــــه ..............
قــــد کوه ؟
نــــــــه................
قــــــد آسمان ؟
نــــه نــــه نــــه .........
قـــــدر تمام لحـــــظه هایی که می شد شـــــــــــاد باشم و نبـــــــــودم ...
قدر تمام ثانیـــــه هایی که می شد دلتنـــــــــگ نباشم اما بـــــــــودم...
گاهی فکر می کنـــــــم این روزهــــــــای پیش رو آیا ارزش زندگـــــــــی کردن دارد ؟
چه اتفــــــــاقی قرار اســـــــت بیفتـــــــد که تمـــــام این حال بد را از من بگیرد ؟
یعنی آن بالایــــــــــی که می گویند " بغض هــــــــــایم را از من خواهـــد گرفت ؟ "
حالــــــم اصـــــــــلا خــــــــوب نیســـــت ....
کــــــاش یکی دســــــت هایش را بالا مـــــی گرفت و مـــــــی گفت اجـــــــازه ؟؟؟
من مــــــــی فهمم که چـــــه می گویی ...............
کاش...........
